Pagina's

maandag 28 september 2009

van bosbrandjes tot buikloop

Het is nu steeds heter aan het worden en Malawi is nu erg stoffig en vol van veld en bosbrandjes overal.

Helaas leid het inademen van het opwaaiende vuile stof regelmatig tot keel infecties of tot buikloop. Jefta Edelenbosch die hier bijna drie weken lang op bezoek was heeft daar ook last van gekregen en hoewel het beter met hem gaat heeft hij nog wat last van zijn buik. We willen u vragen om gebed voor hem dat hij geheel zal herstellen omdat hij morgen (dinsdag) weer terug naar Nederland vliegt.

Helaas miste Jefta de inzegeningsdienst die Erwin gisteren deed in een Afrikaanse gemeente in Blantyre waar hij preekte en tevens 3 nieuwe voorgangers inzegende samen met het lokale leiderschap.

Het was een hele bijzondere dienst en op zijn Afrikaans erg uitbundig, een waar feest en een voorrecht om mee te maken.

donderdag 17 september 2009

Begravenis...

Afgelopen zaterdag bezochten we Ds. Kanyangira thuis en hadden een goede tijd samen. Hij vertelde dat de dokters hem hadden opgegeven maar dat hij nog hoop had. Ook deelde hij dat hij klaar was om te gaan maar zich zorgen maakte om zijn gezin.

Het werd wel duidelijk dat zijn vrouw zich in een stuk wanhoop en onmacht zich zo vreemd en vijandig zich gedragen had en dat het hem veel pijn had gedaan dat dit zijn relatie met ons en de meisjes van het meisjeshuis had verstoord.

Gelukkig was ze nu weer gekalmeerd en konden we samen positief de toekomst van het meisjeshuis en van de Kanyangira family bespreken.

Helaas werd afgelopen zondag Ds. Kanyangira plotseling een stuk zwakker en werd hij weer naar het ziekenhuis gebracht. Op maandag ochtend om half zeven kregen we tot onze schok te horen dat hij op weg naar de badkamer in het ziekenhuis was overleden.

We zijn meteen naar hun huis gegaan en waren de volgende drie dagen druk in de weer geweest samen met de familie en vrienden om van alles te regelen rondom de begrafenis, het inlichten van vrienden en familie in binnen en buitenland en vele andere zaken. Mevrouw Margriet Sacranie, onze Nederlandse consul heeft ook veel voor de familie gedaan en nog vele anderen.

De begrafenis gisteren die overigens de hele dag duurde was erg emotioneel en heeft vrijwel iedereen erg aangegrepen. Op verzoek van de familie hebben we alles gefilmd en heel veel fotos gemaakt. Vandaag hebben we in het meisjeshuis nog eens de fotos en de film bekeken en met elkaar goede herinneringen opgehaald.

vrijdag 11 september 2009

Gebed voor het Bangwe House of Hope

De afgelopen week zijn we heel druk bezig geweest met het zaken rondom het meisjeshuis. Tijdens een routine bezoek vorige week kwamen we er achter dat Pelikani, een meisje van 15 niet meer in het huis was. Toen we vroegen waarom ze er niet was reageerde iedereen verbaast dat we er niet van af wisten.

De meisjes en de huismoeders durfden ons echter niet te vertellen wat er gaande was en pas na aandringen hoorden we dat Pelikani door Mrs. Kanyangira uit het meisjes huis was gezet omdat ze aan de donors van Word en Deed had verteld hoe Mrs. Kanyangira ze vaak uitscheld, de financieen niet goed beheerd en iedereen die ergens over klaagt met uitzetting dreigd.

We waren hier erg geschokt over, helemaal toen we hoorden dat Pelikani zonder eten, geld of andere middelen op straat was gezet.

We hebben een zoektocht naar haar opgezet en vonden haar bij mensen uit de buurt die medelijden met haar hadden gehad. Pelikani zelf getuigde dat ze er geen moment over had getwijfeld dat God voor haar zal zorgen. Vervolgens was Pelikani bij ons in huis en confronteerden wij de situatie.

Vervolgens werden we door Mrs. Kanyangira bedreigd met allerlei dreig telefoontjes en text berichten, o.a. dat ze ons uit het land zou laten zetten.

Ook werden we naar de politie geroepen omdat Mrs. Kanyangira had beweerd dat het gebouw waar het project is gehuisvest van haar is.

Nadat we met zowel de advocaten en de immigratie dienst hadden gepraat hebben we de zaak aan het ministerie van welzijn en sociale zaken voorgelegd die vervolgens Mrs. Kanyangira flink hebben aangesproken en Pelikani terug in het huis hebben gezet.

Vervolgens vroegen zij of we met Mrs. Kanyangira om de tafel konden gaan zitten om een aantal afspraken te maken voor de toekomst. Uiteindelijk zijn we op redelijk goede voet uit elkaar gegaan en kunnen we nu zonder complicaties aan de overdracht van het huis aan de plaatselijke baptisten gemeente werken.

Al met al was het een hele moeilijke en delicate situatie, helemaal omdat Ds. Kanyangira, haar man het niet met haar eens was maar zo verzwakt door de kanker in het ziekenuis ligt dat hij de boel niet kon sussen.

We vermoeden zelf dat de stress en ernstige ziekte van Ds. Kanyangira sterk hebben bijgedragen aan het gedrag van Mrs. Kanyangira en hebben er daarom niet op gestaan dat zij haar directeurschap opgeeft ook al is eigenlijk haar man de directeur en niet zij zelf.

Erwin en Laura

[ Wilt u bidden voor de situatie in en rond het Bangwe House of Hope.
Onze penningmeester, Jefta Edelenbosch, is nu in Malawi om oa met Word and Deed te kijken hoe we verder kunnen.]