Begravenis...
Afgelopen zaterdag bezochten we Ds. Kanyangira thuis en hadden een goede tijd samen. Hij vertelde dat de dokters hem hadden opgegeven maar dat hij nog hoop had. Ook deelde hij dat hij klaar was om te gaan maar zich zorgen maakte om zijn gezin.
Het werd wel duidelijk dat zijn vrouw zich in een stuk wanhoop en onmacht zich zo vreemd en vijandig zich gedragen had en dat het hem veel pijn had gedaan dat dit zijn relatie met ons en de meisjes van het meisjeshuis had verstoord.
Gelukkig was ze nu weer gekalmeerd en konden we samen positief de toekomst van het meisjeshuis en van de Kanyangira family bespreken.
Helaas werd afgelopen zondag Ds. Kanyangira plotseling een stuk zwakker en werd hij weer naar het ziekenhuis gebracht. Op maandag ochtend om half zeven kregen we tot onze schok te horen dat hij op weg naar de badkamer in het ziekenhuis was overleden.
We zijn meteen naar hun huis gegaan en waren de volgende drie dagen druk in de weer geweest samen met de familie en vrienden om van alles te regelen rondom de begrafenis, het inlichten van vrienden en familie in binnen en buitenland en vele andere zaken. Mevrouw Margriet Sacranie, onze Nederlandse consul heeft ook veel voor de familie gedaan en nog vele anderen.
De begrafenis gisteren die overigens de hele dag duurde was erg emotioneel en heeft vrijwel iedereen erg aangegrepen. Op verzoek van de familie hebben we alles gefilmd en heel veel fotos gemaakt. Vandaag hebben we in het meisjeshuis nog eens de fotos en de film bekeken en met elkaar goede herinneringen opgehaald.
Het werd wel duidelijk dat zijn vrouw zich in een stuk wanhoop en onmacht zich zo vreemd en vijandig zich gedragen had en dat het hem veel pijn had gedaan dat dit zijn relatie met ons en de meisjes van het meisjeshuis had verstoord.
Gelukkig was ze nu weer gekalmeerd en konden we samen positief de toekomst van het meisjeshuis en van de Kanyangira family bespreken.
Helaas werd afgelopen zondag Ds. Kanyangira plotseling een stuk zwakker en werd hij weer naar het ziekenhuis gebracht. Op maandag ochtend om half zeven kregen we tot onze schok te horen dat hij op weg naar de badkamer in het ziekenhuis was overleden.
We zijn meteen naar hun huis gegaan en waren de volgende drie dagen druk in de weer geweest samen met de familie en vrienden om van alles te regelen rondom de begrafenis, het inlichten van vrienden en familie in binnen en buitenland en vele andere zaken. Mevrouw Margriet Sacranie, onze Nederlandse consul heeft ook veel voor de familie gedaan en nog vele anderen.
De begrafenis gisteren die overigens de hele dag duurde was erg emotioneel en heeft vrijwel iedereen erg aangegrepen. Op verzoek van de familie hebben we alles gefilmd en heel veel fotos gemaakt. Vandaag hebben we in het meisjeshuis nog eens de fotos en de film bekeken en met elkaar goede herinneringen opgehaald.