Het meisjeshuis

Het afgelopen jaar hebben we tijdens de ziekte van en na het overlijden van onze vriend Ds. Kanyangira grote problemen ondervonden met zijn vrouw Mevr. Kanyangira.

Mevr. Kanyangira ging altijd binnen 2 maanden door het kwartaal geld heen en eiste dan meer geld. Tegelijkertijd weigerde ze consistent om bonnetjes af te dragen. Kreeg ze geen extra geld dan werden de meisjes niet gevoed of op straat gezet.

Mevr. Kanyangira beweerde dat omdat ze vanaf het begin af aan betrokken was bij het project ze aan niemand verantwoording hoefde af te leggen, ook niet aan het dagelijks bestuur. Tevens was ze van mening dat ze rechten had op het gebouw dat we hadden gekocht voor het meisjeshuis omdat volgens haar de donor fondsen in haar naam zouden zijn gewonnen.

In het begin zijn we hier heel voorzichtig mee omgegaan vanwege onze lange vriendschap met haar man en haar status als weduwe. Intussen begon ze echter de meisjes steeds wreder te behandelen en beschuldigde sommige van hen dat zij haar man met hekserij zouden hebben vermoord ook al is de waarheid dat hij aan kanker is overleden.

Er zijn heel veel gesprekken geweest met verschillende bemiddelaars maar deze werden gaandeweg onmogelijk toen Mevr. Kanyangira door middel van leugens en half waarheden de boel steeds meer begon te verdraaien. Uiteindelijk hebben we duidelijk gemaakt dat we zo niet verder konden en dat of haar gedrag totaal moet veranderen of we kunnen niet verder samen.

Vervolgens zijn we aan ernstige bedreigingen blootgesteld en kregen we een heleboel verbaal geweld over ons heen. Tijdens Erwin's afwezigheid is Laura begin december door Mevr. Kanyangira in gevaar gebracht toen deze probeerde een menigte tegen Laura op te zwepen toen Laura een paar meisjes kwam ophalen die haar in nood hadden gebeld. We hebben naar aanleiding daarvan besloten om ons uit het project terug te trekken maar tegelijkertijd een open deur te houden voor de meisjes die het meisjeshuis werden gezet.

Zoals we hadden verwacht had Mevr. Kanyangira binnen korte tijd de meerderheid van de meisjes het huis uit gewerkt en hebben wij hen met hulp van een plaatselijke organisatie bij gastgezinnen onder gebracht. De gastgezinnen ondersteunen we met een maandelijks bedrag zodat de meisjes voldoende voedsel en scholing krijgen.

De andere sponsor, Woord en Daad Noord Amerika is na ons vertrek nog twee maanden doorgegaan met het sponsoren van het meisjeshuis omdat de voorzitter van het bestuur nog hoop had om met Mevr. Kanyangira te kunnen werken. Dit is echter ook uit de hand gelopen en het bestuur heeft afgelopen week de handdoek in de ring gegooid.

Woord en Daad heeft nu ook de ondersteuning gestopt. De laatste vier meisjes brengen we nu ook onder bij gastgezinnen.

Als stichting Afrika Zending blijven we de meisjes ondersteunen zodat zij niet verder het dupe worden. We zijn ook aan het bezinnen hoe we het project in de toekomst kunnen her-starten zonder betrokkenheid vanmevr. Kanyangira. Ook gaan we bekijken hoe we het gebouw in goede staat terug kunnen krijgen zodat de meisjes daar weer opgevangen kunnen worden.

We vragen uw gebed voor de meisjes en de hele situatie die we als een stuk geestelijke tegenstand hebben ervaren.