Pagina's

zaterdag 24 januari 2009

Lieve vrienden en familie!

Lieve vrienden en familie,

Hier weer even een update vanuit Malawi. Sevana heeft echt reuze pech wat haar scholing betreft. Toen ze zich hier inschreef voor haar examens in April, moest er , natuurlijk gelijk betaald worden. Na betaling kreeg ze echter te horen dat ze geen praktijk examens kan doen in Malawi. Met al haar vakken betekend dit echter dat ze gelijk al min twintig procent op haar eindcijfers heeft. Na een heleboel rompslomp heeft ze alleen de belofte gekregen dat de 300 euro zal worden gegeven, maar nu moet ze dus hals over kop naar Zimbabwe zich daar in te schrijven voor de examens. Dit baart ons zorgen omdat de situatie in Zimbabwe verre van ideaal is. Ja, er ligt weer eten in de supermarkten, maar je kan het alleen betalen in US dollars, wat het leven bizar duur maakt in Zim.

We vragen daarom uw gebed voor Sevana, die morgen alleen (met de bus) naar Zimbabwe gaat om zich in te schrijven. Ze is zo ontmoedigd omdat ze nou al 2 jaar lang probeert om haar A-LEVEL studie af te maken. Wij willen ook in deze situatie God vertrouwen, maar menselijk gezien denk je wel eens, waarom gaat dit zo moeilijk? We hopen echt dat Sevana dit jaar haar examens kan halen, zonder dat ze zich verder veel zorgen hoeft te maken over zaken als eten, schoon water en verblijf terwijl ze in Zimbabwe is.

Verder vragen we ook uw gebed voor Sophie. Ze lijkt sinds onze terugkomst hier in Malawi verward en emotioneel uit balans. Het feit dat we moeten verhuizen en druk op zoek zijn naar een huis speelt ook duidelijk een rol. Op school maken de leerkrachten zich zorgen omdat ze voor de vakantie een van de beste studenten van haar klas was, maar nu kan ze amper meer schrijven en rekenen. Ook wij maken ons zorgen, maar we hopen dat het gewoon een kwestie van tijd is dat ze hier weer zal wennen en de draad weer snel op zal pakken.

Wat wel een leuk nieuwtje is, is dat we een Schotse vrijwilligster hebben gevonden die ons elke woensdag komt helpen met het geven van Engelse les aan de meiden! We moeten allemaal wennen aan haar accent, maar het is erg behulpzaam om iemand te hebben die met Engels is opgegroeid. We maken van de meiden 3 groepjes met drie verschillende niveau’s en elk van ons heeft een groepje om te begeleiden! Een derde persoon erbij is echt een gebedsverhoring, want behalve handig is het ook erg bemoedigend!!!

Wat rare gebeurtenissen betreft deze week: Terwijl ik (Laura) met de kinderen de tuin in rij, zijn de honden bezig om een meter lange hagedis uit elkaar te trekken, en in eerste instantie schreeuwen de kinderen omdat ze dachten dat het een puppie was in plaats van een hagedis, maar later vertelden ze me opgewonden dat ze de darmen zagen vallen!!! Ach ja, en dan is het tijd om lekker te lunchen...

Verder hebben we ook nog een inbreker in de tuin gehad, maar die heeft na een hoop geblaf (van de honden) gefluit (van de bewaker) en wat bakstenen (ook van de bewaker) toch eieren voor z’n geld gekozen en is weer over de muur weggesprongen!